Jak ustawić pompę Wilo na grzejniki – poradnik krok po kroku
Ustawienie pompy Wilo pod grzejniki wymaga skupienia na trzech wątkach: wybór właściwego zakresu pracy dla obiegu CO, rozdzielenie funkcji między CWU i podłogówkę oraz parametryzacja rozdzielnicy wraz z kontrolą przepływów. Ten artykuł prowadzi krok po kroku przez decyzje techniczne: jak dobrać zakresy niebieskie i żółte, kiedy stosować jedną pompę, a kiedy dwie, oraz jak sprawdzić efektywność po uruchomieniu. Znajdziesz konkretne wartości orientacyjne, listę kontrolną i praktyczne wskazówki do pomiarów.

Spis treści:
- Wybór zakresu pracy dla grzejników
- Zakresy dla podłogówki – dobór i parametry
- Ustawienie oddzielnych pomp dla CWU i CO
- Parametryzacja rozdzielnicy podłogówki pod CWU
- Ustawienia na niebieskim polu dla grzejników
- Ustawienia na żółtym polu dla podłogówki
- Jak ustawić pompę Wilo na grzejniki – pytania i odpowiedzi
Wybór zakresu pracy dla grzejników
Pierwszy krok to identyfikacja ikony i pola nastaw na obudowie pompy Wilo — dla grzejników zwykle oznaczone jest niebieskim polem lub ikoną kaloryfera. Wybór zakresu zależy od powierzchni ogrzewanej i strat budynku: małe mieszkanie, dom średniej wielkości lub duży budynek. Zanim ustawisz obroty, oszacuj przybliżone zapotrzebowanie cieplne oraz wysokość instalacji; te parametry przełożą się na wybór prędkości i zakresu pracy. — Co ustawić? — Niebieskie pole.
Orientacyjne wartości: dla mieszkania do 80 m² wybierz niski zakres (prędkość 1) z przepływem rzędu 0,2–0,4 m³/h i maksymalnym tłoczeniem ~1,5 m. Dla domu 80–160 m² wybierz zakres średni (prędkość 2) z przepływem 0,5–1,0 m³/h i tłoczeniem 2–3 m. Dla obiektów powyżej 160 m² ustaw zakres wysoki (prędkość 3) przy przepływie 1–2 m³/h i tłoczeniu 3–6 m; wartości są orientacyjne i wymagają weryfikacji pomiarowej.
Jeżeli pompa posiada tryby elektroniczne, rozważ sterowanie ciśnieniem różnicowym lub automatyczne dopasowanie charakterystyki (dp-c, dp-v). Dla instalacji z wieloma zaworami termostatycznymi lepszy jest dp-v — zmniejsza obroty przy zamykaniu obiegów. Dla prostych instalacji z grzejnikami rekomenduje się stałe obroty lub prostą krzywą, a następnie korektę na podstawie pomiarów temperatury zasilania i powrotu.
Zakresy dla podłogówki – dobór i parametry
Podłogówka pracuje przy niższych temperaturach i dużych przepływach; dlatego ustawienia pompy Wilo dla podłogówki są zwykle w żółtym polu i na niższych prędkościach niż dla grzejników. Najważniejsza cecha to stabilny przepływ i niewielkie pulsacje; dlatego często stosuje się tryb stałych obrotów lub stałego ciśnienia przy niskim nastawie. Zapotrzebowanie dla pojedynczych obwodów podłogówki wynosi orientacyjnie 0,3–1,2 m³/h w zależności od długości pętli i różnicy temperatury.
Celuj w ΔT zasilanie–powrót rzędu 5–7 K; to pozwala na stabilną pracę instalacji i komfort na powierzchni podłogi. Temperatura zasilania zwykle mieści się między 35–45°C, a temperatura powierzchni podłogi nie powinna przekraczać 26–28°C w pomieszczeniach mieszkalnych. Przy doborze zakresu sprawdź także długości pętli: pętle krótsze do 100 m potrzebują mniejszego przepływu niż pętle przekraczające 120–150 m.
Jeżeli instalacja łączy grzejniki i podłogówkę jedną pompą, konieczne jest zastosowanie zaworu mieszającego i układu przełączającego zakresy, aby uniknąć przegrzewania pętli podłogowej. Alternatywnie lepiej stosować jedną dedykowaną pompę do podłogówki i jedną do CO — wtedy każdą ustawisz niezależnie. Na rozdzielnicy sprawdź zawartość armatury: zawory regulacyjne, przepływomierze i zawory zwrotne, bo to tam koryguje się faktyczny rozdział przepływów.
Ustawienie oddzielnych pomp dla CWU i CO
Oddzielne pompy dla CWU i CO to najczystsze rozwiązanie hydrauliczne; pozwalają na optymalizację obrotów i trybów pracy dla odmiennych wymagań temperaturowych. Pompa CWU zwykle pracuje krótkimi cyklami cyrkulacji z niskim przepływem i może być ustawiona na stałe obroty lub sterowana zegarowo. Pompa CO natomiast powinna zapewniać bardziej dynamiczny zakres pracy, z możliwością regulacji ciśnienia różnicowego, by radzić sobie z uruchamianiem i zamykaniem wielu grzejników.
W rozdzielnicy CWU często stosuje się małą pompę o wydajności kilkudziesięciu litrów na godzinę; jako orientację można przyjąć 0,05–0,3 m³/h w zależności od sieci. Ustawienie na najniższy bieg (1) dla cyrkulacji CWU minimalizuje zużycie energii i hałas, a jednocześnie zapewnia stałą temperaturę w punktach poboru. Pamiętaj o zaworze zwrotnym i termostacie bezpieczeństwa — nawet przy jednej pompie CWU każdy element z rozdzielnicy ma znaczenie dla stabilności obiegu.
Koszt dodatkowej pompy obiegowej Wilo zależy od modelu; orientacyjnie mały model obiegowy 15/6 kosztuje od kilkuset do około tysiąca złotych netto w zależności od wyposażenia i instalatora. Przy planowaniu warto uwzględnić nie tylko cenę sprzętu, ale także koszty montażu, rurki i zaworów oraz czas pracy instalatora — zwykle dodajemy 2–4 roboczogodzin. Sterowanie można zrealizować prostym przekaźnikiem czasowym lub inteligentnym systemem, ale najważniejsza jest separacja hydrauliczna i zabezpieczenia temperaturowe.
Parametryzacja rozdzielnicy podłogówki pod CWU
Na rozdzielnicy podłogówki kluczowe są przepływomierze i zawory regulacyjne — ich nastawa decyduje o równomiernym rozdziale ciepła. Procedura parametryzacji zaczyna się od zmierzenia ΔT dla każdego obwodu przy nominalnym zasilaniu i dopasowaniu przepływomierzy tak, by ΔT mieściło się w 5–7 K. Drobne korekty wykonuje się przy zamkniętych i otwartych zaworach termostatycznych, a następnie ponownie odczytuje się prędkość pompy i ewentualnie zmniejsza lub zwiększa obroty.
Jeżeli rozdzielnica obsługuje jednocześnie podłogówkę i cyrkulację CWU, przypisz jedną pompę do CWU i ustaw jej obroty na minimalne lub na pozycję zegarową, zgodnie z instrukcją producenta. Często stosuje się ustawienie stałych obrotów dla CWU (np. bieg 1), aby utrzymać minimalny przepływ i ograniczyć erozję wkładek zaworowych. Po wstępnej nastawie wykonaj testy otwierania kranów i pomiar temperatury przy punktach poboru, aby potwierdzić efektywność cyrkulacji.
Do rzetelnej parametryzacji warto mieć termometr różnicowy, przepływomierz i manometr; najprostsze termometry kupisz za 50–150 zł, a dobre przepływomierze do instalacji za około 300–1 200 zł. Pomiar pozwoli Ci sprawdzić zawartość poszczególnych pętli i wyregulować przepływ zgodnie z zapotrzebowaniem cieplnym. W razie wątpliwości dokumentuj ustawienia i wykonaj pomiary trzy razy w różnych warunkach pracy, by zebrać reprezentatywne dane.
Ustawienia na niebieskim polu dla grzejników
Niebieskie pole to strefa dedykowana grzejnikom; zaczynamy od lokalizacji selektora na obudowie pompy i ustawienia go zgodnie z planowaną wielkością instalacji. Jeśli masz jedną pompę dla CO, ustaw ją w niebieskim polu i wybierz prędkość odpowiadającą powierzchni: 1 dla małych, 2 dla średnich, 3 dla dużych instalacji. Po ustawieniu uruchom ogrzewanie i zmierz temperaturę zasilania oraz powrotu przy kilku grzejnikach, aby ocenić realny przepływ i ewentualnie skorygować obroty.
Przed dokonaniem ustawień przygotuj komplet narzędzi: miernik temperatury (termometr kontaktowy lub IR), notes do zapisu odczytów oraz, jeśli to możliwe, przepływomierz. To istotne, bo sama zmiana zakresu to tylko połowa pracy — druga połowa to weryfikacja skutków i ewentualna korekta. W poniższej liście znajdziesz praktyczny scenariusz testowy krok po kroku, dzięki któremu szybko sprawdzisz, czy ustawienia niebieskiego pola dają oczekiwane przepływy i zauważysz miejsca wymagające regulacji.
- Wyłącz ogrzewanie i odczekaj, aż system ostygnie; zanotuj aktualne nastawy pompy.
- Ustaw selektor na niebieskie pole i wybierz prędkość odpowiadającą wielkości obiektu (1–3).
- Uruchom kocioł i czekaj do stabilizacji temperatur; zmierz temperaturę na zasilaniu i powrocie przy 3 wybranych grzejnikach.
- Jeśli ΔT jest zbyt duże lub grzejniki nie nagrzewają równomiernie, zwiększ obroty lub zmień charakterystykę; powtórz pomiary.
- Zapisz nowe ustawienia i wykonaj test w czasie 24 godzin, obserwując zużycie energii i komfort cieplny.
Po wykonaniu kroków z listy oceń zmiany: jeśli ΔT zasilanie–powrót jest za duże (powyżej 20 K) lub jeśli niektóre grzejniki są chłodne, zwiększ prędkość pompy lub zmień charakterystykę na bardziej stromą. Jeżeli natomiast nagrzewanie jest nierównomierne i hałas wzrasta, cofaj ustawienia do niższego biegu i sprawdź zawory termostatyczne. Zawsze zapisuj oryginalne nastawy, aby w razie potrzeby móc szybko przywrócić poprzednią konfigurację i porównać wyniki testów.
Przygotowałem szybką ściągę z wartościami orientacyjnymi, które pomogą dobrać zakresy i prędkości przed ostatecznymi pomiarami. Tabela poniżej zestawia przybliżone powierzchnie, sugerowane pole (niebieskie/żółte), proponowane obroty (1–3), oraz orientacyjne przepływy i tłoczenie. To nie instrukcja zastępująca dokumentację producenta; to roboczy skrót do wstępnej weryfikacji, po którym należy przeprowadzić pomiary ΔT i dostroić rozdzielnicę.
| Typ instalacji | Powierzchnia (m²) | Pole | Obroty | Przepływ (m³/h) | Tłoczenie (m) |
|---|---|---|---|---|---|
| Grzejniki (małe) | do 80 | niebieskie | 1 | 0,2–0,4 | 0,5–1,5 |
| Grzejniki (średnie) | 80–160 | niebieskie | 2 | 0,5–1,0 | 2–3 |
| Grzejniki (duże) | >160 | niebieskie | 3 | 1–2 | 3–6 |
| Podłogówka (mała) | 50–100 | żółte | 1 | 0,4–0,8 | 0,8–1,5 |
| Podłogówka (średnia) | 100–200 | żółte | 2 | 0,8–1,2 | 1,5–2,5 |
| Podłogówka (duża) | >200 | żółte | 3 | 1,2–1,8 | 2,5–4,0 |
Ustawienia na żółtym polu dla podłogówki
Żółte pole to strefa przeznaczona dla podłogówki; jej ustawienia koncentrują się na niskim tłoczeniu i równomiernym rozdziale przepływu. Przy wyborze żółtego pola celujemy w niższe prędkości i tryb stabilizacji ciśnienia, który minimalizuje zmiany przepływu przy zamykaniu zaworów termostatycznych. Ważne jest, by nie podnosić obrotów bez potrzeby — zbyt wysoka prędkość powoduje hałas, lokalne przegrzania i utratę komfortu.
Dla powierzchni 50–100 m² sugerowany jest żółty zakres niski z przepływem około 0,4–0,8 m³/h i tłoczeniem 0,8–1,5 m; większe układy 100–200 m² wymagają średnich ustawień z przepływem 0,8–1,2 m³/h. Dla powierzchni powyżej 200 m² wybierz wyższy zakres i sprawdź spadki ciśnienia w pętlach, szczególnie przy długich odcinkach rur. Te wartości są orientacyjne i zależą od długości pętli, rodzaju rury i wymaganej ΔT.
Przy kalibracji ustaw żółte pole, zapisz obroty i przeprowadź testy przy różnych temperaturach zasilania; porównaj wyniki, a jeśli występują odchylenia, koryguj przepływomierze na rozdzielnicy. Dla oszczędności energii rozważ pracę pompy w niższych obrotach w godzinach nocnych i wyższych w szczycie zapotrzebowania; jednak priorytetem jest komfort i bezpieczeństwo instalacji. Przypominaj sobie też o dokumentacji — zapisane wartości będą cenną zawartością przy kolejnej regulacji i serwisie.
Jak ustawić pompę Wilo na grzejniki – pytania i odpowiedzi
-
Jak ustawić zakres obrotów pompy Wilo dla obwodów CO i CWU?
Najlepiej dopasować trzy zakresy: mały, średni i duży do wielkości instalacji. W instrukcji producenta znajdziesz wartości referencyjne dla każdej konfiguracji i dobierzesz je do zapotrzebowania domu. -
Czy można użyć jednej pompy dla CO i CWU i jak to skonfigurować?
Tak. Wspólna pompa dla CO i CWU z odpowiednim przełączaniem zakresów. Ustaw tryb CO i CWU zgodnie z etykietą na urządzeniu i dobierz zakresy tak, by obiegały zapotrzebowanie instalacji. -
Jak zweryfikować obroty i przepływy po uruchomieniu?
Monitoruj temperatury i przepływy na poszczególnych obwodach. Dostosuj zakresy (mały/średni/duży) w zależności od wyników, aby zapewnić prawidłowy komfort i CWU bez nadmiernego poboru energii. -
Czy potrzebna jest dodatkowa pompa IBO w rozdzielce podłogówki i kiedy ją ustawić na stałe?
Jeśli rozdzielnica podłogówki wymaga IBO obsługującej CWU, ustaw ją na stałe obroty (np. 1 biegu) zgodnie z instrukcją producenta.